– Piše: Dubravka Matičić – Danas je Svjetski dan pozorišta za djecu i mlade, s obzirom na to danas ćemo “govoriti” o dramskoj pedagogiji i dramskom pedagogu. Na samom početku prvo da razjasnimo što je to dramska pedagogija, možemo reći da je to oblast koja je nastala onog trenutka kada se dramski proces odvojio od pozorišne produkcije i bio shvaćen kao […]
– Piše: Dubravka Matičić – Nakon duže pauze vraćamo se pozorištu, tako da je sad pravo vrijeme da se podsjetimo osnovnih pravila ponašanja u pozorištu. Svi znamo da pravila lijepog ponašanja važe svuda pa i u pozorištu. Međutim, danas u doba moderne tehnologije, ljubitelji pozorišta se ponekad opuste i zaborave na svoje manire. Pozorište je hram umjetnosti, koji simbolizuje duhovnu ljepotu, […]
– Piše: Dubravka Matičić – Inspicijent vodi računa o tome da sve funkcioniše onako kako je zamišljeno. On je posrednik između produkcije i umjetnika, uvjek mora imati rešenje sa kojim su svi zadovoljni. Bez inspicijenta, osobe koja se brine da predstava teče bez zastoja, nadzire i upravlja svim poslovima iza kulisa, rad jednog pozorišta se nebi mogao zamisliti. Inspicijent daje glumcima […]
– Piše: Dubravka Matičić – Zovu ih „ljudi iz sjenke”, bez njihove intervencije mnogi glumci bi crvenjeli pred publikom kada zaborave tekst. Nekada su se nalazili u čuvenoj školjci na sredini bine, a danas su se nalaze na ulazu na scenu, iza portala, zaklonjeni od očiju gledalaca. Profesija pozorišnog suflera, pomalo nepravedno zapostavljena u javnosti, veoma je važna za pozorišni život, […]
– Piše: Kristijan Vujović – Proscenijum ili proscenij (grčki: προσκήνιον, proskḗnion; latinski: proscaenium) je prostor ispred same scene, koji je po širini najčešće jednak veličini otvora portala (luka proscenija), po dubini zahvata prostor između glavne zavjese i gledališta, tj. prostor iznad „orkestarske rupe“. Sam termin je složenica 2 riječi pro i scaenium što znači prije scene. Ovaj termin je ušao u […]
– Piše: Aleksandra Govedarica – Svake godine jedan od gradova Evrope bude prestonica kulture, odnosno kulturni centar. To je projekat savjeta Evrope koji predstavlja isticanje kulturnog turizma neke destinacije kroz raznovrstan i bogat kulturni sadržaj. Velika je čast jedne zemlje postati kulturna prestonica, pa se stoga angažuju brojne institucije koje biraju kulturnu prestonicu svake godine. Ovaj događaj je postao jedna od […]
Sredinom jula 1518. godine na ulicama Strasbourga, grada na istoku Francuske koji je tada bio dio Rimskog carstva, jedna žena (navodno se zvala Frau Troffea) je izašla na ulicu i počela plesati. Ovo vjerovatno isprva i nije bio previše čudan događaj, no stvari su se ubrzo počele mijenjati. Žena je plesala danima, a sedam dana nakon što je počela, na ulici […]
– Piše: Aleksandra Govedarica – Opera Garnije je jedna od najimpozantnijih građevina u Parizu, a istovremeno i simbol ovog grada. Nalazi se u takozvanoj Zoni Opere koja obuhvata samu Operu Garnije, bulevar, ali i trg Opere. Pariska Opera je operski teatar sa skoro 2000 sjedišta. Šarl Garnije, po kome je i Opera dobila ime je konstruisao ovu građevinu u neo-baroknom stilu. […]
– Piše: Aleksandra Govedarica – Tajna Epidaurusa, antičkog amfiteatra, nadaleko poznatog u svijetu ni dan danas nije otkrivena. U svakom redu teatra podjednako se čuje govor sa pozornice. Čak i šapat glumaca je moguće čuti iz poslednjeg reda ovog čuda arhitekture. Ovo najveće i najakustičnije grčko pozorište je na listi svjetske kulturne baštine UNESCA. Jedno od najznačajnijih turističkih atrakcija, Epidaurus pozorište, […]
– Piše: Dubravka Matičić – Teatar apsurda je termin koji se koristi za predstave fikcije apsurda, a kojim se označavaju ostvarenja nekoliko dramskih pisaca iz kasnih 1940-ih do kasnih 1960-ih. Njegove karakteristike su: apsurdnost (besmisao) egzistencije, relativnost svih vrijednosti, odsustvo komunikacije, dvosmislenost osećanja, otuđenost i slično. Sinonimi teatra apsurda su drama apsurda, antidrama, antiteatar, avangardna drama, novo pozorište, metateatar, teatar protesta, […]